De golven gaan er af en aan, aan en af
de golven gaan er af en aan, aan en af
niet wetend waar ze beginnen
mijn gevoel ziet de donkere horizon
geen licht schijnt er te winnen
ik loop met golven zwijgend mee
ze rollen af en aan, aan en af
mijn stappen gaan er slepend voort
het voelen of ik ben ontspoord
niet willen zijn op deze wereld
maar zielsveel aan het leven hecht
de golven rollen af en aan, aan en af
en met mezelf in een gevecht
het zomaar overkomen, niet te verklaren
daar aan de rand van de kustlijn staan
ik blijf het zwijgend onderstrepen
de golven gaan er aan en af, af en aan
H.J.: | Zondag, oktober 16, 2005 02:11 |
Hier wordt ik heerlijk sloom van, gelukkig ben ik op mn werk dus niets aan de hand. prachtig werk Willem, ik zou het nooit zo kunnen schrijven maar dat maakt het juist zo mooi. groet H.J. |
|
hiljaa: | Zaterdag, oktober 15, 2005 21:28 |
golvend mooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
Klaes: | Zaterdag, oktober 15, 2005 13:23 |
deinde mooie woorden groet/klaes |
|
Niniki: | Zaterdag, oktober 15, 2005 12:02 |
Knap. knuffie Nini |
|
m@rcel: | Zaterdag, oktober 15, 2005 11:48 |
prachtig geschreven Willem heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
Tuimelaar: | Zaterdag, oktober 15, 2005 11:33 |
mooi... was er even sprakeloos van. | |
Lia : | Zaterdag, oktober 15, 2005 09:53 |
blijft deinen...schitterbaar in woorden gegolft..kus, (niet zoveel dichten want dan blijf ik kussen hihi) Lia |
|
sunset: | Zaterdag, oktober 15, 2005 08:59 |
Voelbaar, zelfs het bewegen, dit. Mooi treffend verwoord. Liefs en warme knuf, sunset |
|