Ik heb het geprobeerd.
Echt waar.
Ik wou hem helpen,mijn arm om zijn schouders slaan.
Zijn verdriet deed mij zo zeer.
Maar ik kon het echt niet meer.
Emotioneel zat ik er helemaal doorheen,het was
een moeilijke keus.
Ik voelde mij daarna zo gemeen.
Maar zijn problemen waren teveel voor mij.
Ik trok ze me teveel aan.
Ik moest aan mezelf denken,daarom moest ik hem laten gaan.
Ik weet ik heb hem gekwetst.
Maar voor mij was deze oplossing het best.
Af en toe moet je niet alleen aan anderen denken,maar
jezelf ook eens wat aandacht schenken.