Toch elkaar een hand toereiken
Ik voel woorden draaien, mezelf geven
Het ploegt maar door in gedachten
Omwoelen die handel, soms het oude boven
Dan weer nieuwe grond verwachten
Ja, verwachten, die verwachting van jezelf
Een pad te kiezen dat nog niet bestaat
Duiken in verleden, vandaag, toekomst
Zo de wind verplaatst en gaat
He jij, jij hebt mij begrepen lief mens
Hetzelfde voelt bij mij
Maar jij bent anders in overleven
Toch elkaar een hand toereiken, geven
Nee, ik speel geen viool
Met mijn mond de eerste als ik niet oppasJ
Maar kan er van genieten tot in mijn tenen
Begrijp je iets van mij van wat ik ben en was?
willem
sunset: | Maandag, juli 18, 2005 10:16 |
Zo warm verlangend delend mooi Willem. Liefs en mijn warme vriendschappelijke genegenheid en herkenning / sunset |
|
kimW: | Maandag, juli 18, 2005 08:59 |
ik begrijp misschien nog niet wie je bent en was maar met deze woorden begrijp ik mezelf des te beter... erg goed verwoord kimkus |
|
Paul de Bruyn: | Maandag, juli 18, 2005 08:37 |
Ja ik snap 't :P Fijne dag Willem |
|
Rien de Heer: | Maandag, juli 18, 2005 08:35 |
Prachtig begrijpend gedicht.... Groetjes, Rien. |
|
remie: | Maandag, juli 18, 2005 08:33 |
pracht dicht, elkaar verstaan.....liefs Remie | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 18 juli 2005 | ||
Thema's: |