uitdaging just-robin
Ik waad door donkerbruin gevoel
een bedrieglijke greppel aan de rand
van het verleden, waar het woord versneden
vervalt tot scherven, kerven
op die eeuwige muur zich mengen
in illusie verstoken zwierige halen uitlopend
slopend wat al brokkelend afdeed
De schaduw die voedt met licht
verbolgen een ijzige glimlach
op een leeg gezicht, verzwolgen
in een vloed van waanzin
helder klinkend als goddelijke ingeving
beleving van extase voor de val
de afgrond dreigend vanuit de diepte
het einde zag ik al, als duister vooruitzicht
achter hel verlichte ogen, bedrogen
brandt het vuur de tong zo zoet, lach ik
en loop haar tegemoet
m@rcel: | Zondag, juli 10, 2005 20:40 |
heel,heel mooi geschreven liefs m@rcel |
|
Renate-td-: | Zondag, juli 10, 2005 19:04 |
Ik zeg geslaagd.. geweldige invulling van de titel zo. Wederom graag gelezen :-) Liefs, Renate |
|
Sifra.K: | Zondag, juli 10, 2005 16:17 |
Wow, mooi hoor. * Stilte * Liefs Sifra |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 juli 2005 | ||
Thema's: |