Later,
ik kon er uren over praten.
Later, dan ben ik getrouwd en heb ik kinderen.
Jij zou de liefste opa zijn.
Soms, dan zag ik je al lopen met de kinderwagen langs het meer.
En dan wat jaren later met mijn kleine in je hand de eendjes voeren.
Nu sta ik aan datzelfde meer met pijn in mijn hart want mijn "later" is niet meer zoals het was.
Soms staat daar ook een opa met een kleine in zijn hand. Beseft hij wel hoe bijzonder het is dat hij daar staat?
Ik zal het nooit weten.
Net als ik zoveel dingen niet zal weten, want ik kan het niet meer vragen aan de opa van mij kleine.
Later is niet meer zoals het was.