- IK ZAL NOOIT ZO DOOD ZIJN, ZOALS JIJ VOORDOET DAT IK BEN -
hoe lang hebben we nou samen doorgebracht
hoeveel avonden tegen elkaar aangelegen
zeg me het aantal tranen dat we lieten lopen
of tel de uren dat we zonder enkel keken en zwegen
maar ik zal nooit zo dood zijn zoals jij voordoet dat ik ben
elke nacht nog lig ik naast je naakte lichaam
ik zie je elke morgen kijken of ik nog naast je lig
maar je negeert mij en kijkt huilend uit het raam
waar is bij ons de bekende kabelkink ontstaan
wat is de oorzaak van de handrem – de negeerstand
hoe vaak moet ik nog smeken om een antwoord
waarom steek jij bij al mijn vragen je kop in het zand
jij kan me negeren
doen alsof ik niet meer besta
fantaseren dat ik dood ben
of dat ik elk moment ga
zie je dan niet aan mijn zielige lichaamstaal
dat ik nog steeds ontiegelijk veel van je houd
elke dag, elke avond je nietszeggende blik
zo doods, zo droevig, zo star, zo koud
ik mag dan overreden zijn door die wagen
ik mag dan overleden zijn in die dagen
maar voel een beetje mee en zoek naar mijn geest
want zelfs na mijn dood ben je nooit eenzaam geweest
©2005 – 2 juli / Tim Buyvoets