Ik ben hier...
jij bent ginder
allebei apart
gescheiden van elkaar
waarom kunnen wij niet samen zijn
ik verlang elke dag meer naar jou
maar weet nog steeds niet wat jij wil
toch zie ik je vaak voorbij ons huis rijden
als ik je zie voel ik tranen
in mijn ogen prikken
bij jou staan ook tranen in je ogen
ik wil zo graag bij je zijn
het doet zo'n pijn
het verlangen naar jou word
groter met de dag
laat mij nu eens weten wat jij wil
hiljaa: | Zondag, juni 12, 2005 14:11 |
fictie weer prachtig gebracht! knufliefs--hiljaa-- |
|
Janette Scharenborg: | Zondag, juni 12, 2005 14:08 |
prachtig geshreven, mooi verwoord, al is het fictie, veel liefs Janette | |
m@rcel: | Zondag, juni 12, 2005 12:15 |
Heel mooi fictief geschreven Liefs m@rcel |
|
sunset: | Zondag, juni 12, 2005 11:50 |
Gewoon het vragen (heb ik al eens gezegd als ik me niet vergis). Liefs en warme knuf / sunset |
|
Green eyes: | Zondag, juni 12, 2005 11:42 |
Oeps en ik was weer te vlig met enter, zag te laat dat het fictie was, maar goed eigenlijk ;)) knuff |
|
Will Hanssen: | Zondag, juni 12, 2005 11:24 |
Leven in onzekerheid moet niet te lang duren, vraag om opheldering, dan weet je waar je aan toe bent! mooi onder woorden gebracht hoor! Liefs, will |
|
psych: | Zondag, juni 12, 2005 11:24 |
lieverd,jouw verlangen echo't door de straat waarin jij woont,toont hij zijn liefde niet laat je hart dan van hem onbewoond liefs elze |
|
Green eyes: | Zondag, juni 12, 2005 11:22 |
De onzekerheid, en dan die pijn? Ik hoop voor jou, dat je eruit mag komen. liefs Marina |
|
Auteur: _Lieverdje_ | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 juni 2005 | ||
Thema's: |