Oscar Wilde:
But there were those amongst us all
Who walked with downcast head
And knew that, had each got his due
They should have died instead
´he had killed but a thing that lived
while they had killed the dead´
Hoe zacht de stilte van de wacht
En hoog de vlam om Babel heen
De lafaard deed het met een kus
De held bewoog haar met zijn sabel
Begraven werd het, in haar schoot
Die zoveel bloed al had aanschouwd
Hij had vermoord wat levend was
Zij voerden oorlog met de dood
Een naamloos graf waar ik niet kniel
Of kruis sla voor een jonge man
Daar hij geen zonde had begaan
De stadsmuur langzaam opgebouwd
Verstoten van de zon en maan
Waar God´s naam niets dan schoonheid droeg
De schaamte van een lijf zo bloot
Zij voerden oorlog met de dood
Het geloof van troost in schone kunst
Zijn kroost wat koos voor tere bloei
En niets dan hoop en hartstocht vroeg
Werden geknakt in vroege groei
De meesters lagen arm besmeurd
Tussen de ratten van het kaf
Het wit van angst de handen op de rug
Haar Koninkrijk met rood gekleurd
En toch verwacht men ieder jaar
De Lente terug .. zij schreef geen wens
Want al dat zij verloren had
Het bleef besloten - in de Mens..
And all men kill the thing they Love
By all let this be heard
Some do it with a bitter look
Some with a flattering word
The coward does it with a kiss
The brave man with a sword!
The ballad of reading gaol.
SuperKomet: | Zondag, mei 29, 2005 14:30 |
Subliem! If you're talking about poetry, you're talking about this. Ik hou bovendien wel van Oscar Wilde, al moet ik dringend wat meer van hem gaan lezen. Bij deze weet ik ook weer meteen wat eerst gelezen ;)... als ik weer eens tijd heb, ooit... Of wat meer MayadeBij, lijkt me ook geen slecht idee. |
|
Just_Robin: | Zaterdag, mei 28, 2005 13:29 |
Woow.. Prachtig, ik ga meteen door naar deel 2. |
|