Kom geef me een pootje
en wees niet bang
wandelen hoef je alleen
wanneer ik de riem pak
Markeer je elke boom
wanneer je het pootje oplicht
dol zijn ze op jouw
de vrouwen van goede stand
In hun mantelpakjes getooid
lopen ze achter je aan
met een strikje om hun hals
een stoere kerel willen ze zoals jij
Een held ben je voor hun
stoer sterk
niet bang uitgevallen
ja ze willen jouw
Jij die mijn voeten schoonlikt
ook als ik ze gewassen hebt
Martine Gieze: | Woensdag, mei 25, 2005 16:49 |
hihihi...ja,bij honden gaat het nogal makkelijk...vooral als de vrouwtjes loops zijn zijn ze erg gewillig...anders moet je nog weleens oppassen...bij de mens is dat juist andersom...als de vrouw loops is moet je maken dat je wegkomt,hihihi!! leuk verwoord! liefs,Mart |
|
sergev2005: | Woensdag, mei 25, 2005 09:12 |
Ja, knap gedichtje! | |
Lia : | Woensdag, mei 25, 2005 06:32 |
hahahahha... prachtig.. | |
Niniki: | Woensdag, mei 25, 2005 00:48 |
hahaha, jaloers? niniki |
|
Nemesis: | Woensdag, mei 25, 2005 00:32 |
Lachend.. de titel deed mij mijn wenkbrauwen fronsen in het kader van emancipatie, maar ach, hoe meesterlijk heeft u het uit weten te werken! |
|
shelob: | Woensdag, mei 25, 2005 00:29 |
Heerlijk gedicht, lees eigenlijk dat ze jou zouden moeten willen, hahaha , gatver wijnand jij likt toch niet, van mij een stevige poot en trouwe lezersblik, Jolanda | |
psych: | Woensdag, mei 25, 2005 00:26 |
doet mijn vrouwtje ook,,,liefs,,, | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
Thema's: |