Mijn versjes die wil ik altijd laten rijmen
Al moet ik mijn zin vergroten of verkleinen
Want rijmen klinkt als harmonie in de oren
Daar waar ritme alleen toch maar lijkt te storen
Maar dagelijks moet ik mij zien te verfijnen
Om het toch zo spontaan mogelijk te lijmen
Met hier en daar de woordjes achterste voren
Valt de ware opdracht soms hoog van de toren
Dan verschijnt die engelse zon al op de set
En tekent liefdevol enig poëtisch verzet
Niet afbrekend, maar eerder om te bekoren
Omdat hij die leest zich ook mag laten horen
Dus zeg ik Eindhoven wees welkom geen belet
U siert zich mooi met een man zoals summerset
Waarvan de naam ook numeriek weet te scoren
Ter herinnering aan hen die wij verloren