Moekedag.
Ik ben net wakker,
en heb gedroomd,
ik was op de dodenakker,
daar stond mijn moeder, heel beschroomd
In vage contouren,
zag ik haar loeren
ik kon haar niet horen
haar stem was bevroren
Bracht bloemen voor haar mee
mooie violen en duizendschonen
daarmee was ze heel tevree
zo wilde ik haar bekronen.
Een zuchtje wind
nam de bloemen mee
daarna werd ik verblindt
op een wolk vertrok ze heel gedwee
08-05-05
Quando: | Zondag, mei 08, 2005 10:47 |
heel speciaal gedicht. voor een heel speciaal iemand ook:) liefs, Kim |
|
Raira (Ria): | Zondag, mei 08, 2005 10:05 |
Een bijzonder moederdag gedicht erg mooi verwoord klaes liefs en fijne dag Ria |
|
hiljaa: | Zondag, mei 08, 2005 09:05 |
prachtig neergezet! een moeder uit de duizenste ! knufliefs--hiljaa-- |
|
Dirk Hermans: | Zondag, mei 08, 2005 07:31 |
een heel aparte stijl in mooie woorden gebracht het is wel een apart gedicht daarom zeker niet minder mooi knap gedaan groetjes Dirk |
|
sunset: | Zondag, mei 08, 2005 07:11 |
Een apart mooi moederdaggedicht. Liefs / sunset |
|
Lia : | Zondag, mei 08, 2005 06:46 |
zo een dag als deze roept vaak herinneringen op.. jij hebt ze mooi weten te verwoorden.. ik kán het nog niet.. misschien wel nooit niet.. knuf, Lia |
|
psych: | Zondag, mei 08, 2005 04:06 |
lief gedicht,gr,,,elze,,, | |
Jannie Hoogendam: | Zondag, mei 08, 2005 02:00 |
Misschien zat mijn moeder er wel naast...Mooi en liefdevol gedicht liefs Jannie |
|
christina: | Zondag, mei 08, 2005 01:08 |
jou me zit in je hart liefs christa |
|