mijn stem
zo stil en echt
maar dikwijls vind ik het moeilijk
woorden te zeggen
waar ik zo vaak aan denk
mijn ogen
vol vriendschap
willen je een teken geven
maar worden vaak
niet begrepen
mijn handen
willen je aanraken
mijn armen
willen je omhelsen
jij bent mijn alles
maar...
angst weerhoud mij ervan
om te zeggen en doen
wat ik al zolang wil
dus blijven het dromen die nooit uitkomen
hiljaa: | Donderdag, april 14, 2005 21:13 |
herkenbaar!!!!!!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
psychin: | Donderdag, april 14, 2005 17:43 |
liefs,,,elze,,, | |
sunset: | Donderdag, april 14, 2005 15:35 |
Tja, en als jt het nooit uit, zullen het inderdaad, en jammer genoeg voor jou, slechts dromen blijven. Liefs (en knuf) / sunset |
|
The King Cobra: | Donderdag, april 14, 2005 10:30 |
Sluit me bij Ria aan...prachtig gedicht..trouwens.. Liefs Mattijn | |
Raira (Ria): | Donderdag, april 14, 2005 08:19 |
pffffffff misschien toch je angst overwinnen en het gewoon zeggen? dan is er ook geen onzekerheid meer want dat is ook slopend liefs en knuff Ria |
|
Auteur: _Lieverdje_ | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2005 | ||
Thema's: |