margot: | Donderdag, februari 06, 2003 16:04 |
mijn vader en zijn broer waren ook zeemannen... heb er nooit bij stil gestaan na het lezen van deze wel beide zijn spijtig genoeg al overleden....... liefs,margot |
|
BeČrtje: | Dinsdag, augustus 14, 2001 10:16 |
Geniet van de momenten waarop je zo even vaste grond onder je voeten hebt... Geniet van dat fijne gevoel... Mooi gedichtje, ECHT mooi... |
|
Orphan Angel: | Dinsdag, augustus 14, 2001 10:11 |
.... :) een glimlach... dankzij de veilige haven waar geborgen te vinden is na de woeste zee... Dit gedicht geeft me een glimlach bij die gedachte... |
|
Zeeroosje: | Dinsdag, augustus 14, 2001 07:10 |
Ja François, een leven op zee is niet om mee te lachen, die mannen hebben het zwaar! alhoewel nu zo zwaar niet zoals vroeger! mijn pa was vroeger visser!!! Mooi omschreven moet ik wel zeggen, visser misschien? Vele groetjes Roosje |
|
Auteur: Frank EastWest | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 augustus 2001 | ||
Thema's: |