En daar kwam jij binnen
Alsof de Heer mijn gebed had aanhoord
Je keek, sprak me aan
Vertelde wat ik laatst niet kreeg verwoord
Je vertelde me dat ik hier niet thuishoorde
Dat ik zoveel meer verdiende dan hem
Al lichtjes in de wind vroeg ik
Of jij mijn geweten was, mijn innerlijke stem
Jij zei exact de juiste dingen
Die ik wist, heel diep vanbinnen
Ik was zo verbaasd, een stuk ontroerd
Je ontblootte gevoelens tot ware zinnen
Iemand die zijn auto belangrijker vindt
Dan een persoon die om hem geeft
Is het niet waard om verdrietig over te zijn
Het is iemand die zijn eigen web weeft
Op het einde van het gesprek
Was ik verlost van onnodig schuldgevoel
Dat diep in mij toch woekerde
Je weet wat ik bedoel
Ik heb je nooit kunnen bedanken
Probeer het toch via deze weg
En ik heb je wijze raad in acht genomen
Je zal niet verschieten wanneer ik zeg
Dat toen jij wegging uit de kroeg
Waarin ik werd vernederd
Ik hem bijna op zijn gezicht sloeg
" Want hij keek weer zo vertederd "
Toch heb ik rustig men jas aangetrokken
Keek nog eens naar zijn rug
Ik stapte opgelucht uit de kroeg
En keerde ontroerd maar verlost eindelijk naar huis terug…