Waarneer de zonsondergang langzaam vervaagt,
en de schemering stelt de nacht voor.
De toenemende maan op midden stadium,
geeft een schaduwachtig licht door.
Liggend op de bemoste vloer,
starend over het weerspiegelende meer.
Staand voor een nieuwe strijd,
twijfelachtig welke weg dit keer.
In deze verwarde gevoelens,
richt ik mij tot mijn herder.
Vragend om Zijn begeleiding,
Hoe moet ik nu verder?
Vogels die als engelen verschijnen,
vliegen over mijn hoofd.
Een grote groep met wolken,
hebben mijn blik op de wereld geroofd.
Uit de nevel verschijnen 2 armen,
verwikkeld in een helder licht.
Vragend naar sommige antwoorden,
heeft Uw liefde mijn ogen verlicht
Door de rechtvaardige geboren avond,
heeft Uw liefde mij doen verwarmen.
Vragend naar sommige antwoorden,
bent U met Uw omhelzing gekomen.
Door de mist van de geboren avond,
heb ik Uw aanwezigheid vernomen
Het water zonder rimpeling,
weerspiegeld deze gebeurtenis.
Een prachtig meesterwerk,
geschilderd met Uw liefde,
mijn getuigenis.