Tranen biggelen over mijn wangen,
Tranen steeds maar weer.
Je vertrouwd me niet meer.
Tranen om de herinnering, de woorden,
het doet zo'n pijn,
Je vindt het niet meer leuk om met mij in contact te zijn.
Het was altijd zo leuk, we hadden het altijd gezellig,
het is niet meer.
Je vrolijke gezicht je lach,
Het voelde goed als ik je op die manier zag.
Maar nu zijn er tranen,
de woorden nog vers in m'n geheugen gegrift,
verkeerd, elkaar niet begrijpen, beter misschien het contact verbreken.
Nee, nee en nee, is dat het nou waard.
Ik zou je er om kunnen smeken.
Je woorden, de pijn, de tranen die zich een weg banen.
Ik zat misschien fout maar ik was het niet alleen.
Ik wou dat ik het terug kon draaien , maar helaas ontbreekt mij die macht. Nu zijn het de beelden en je woorden,
die me laten huilen in de nacht.
Ik zat fout maar ik was het niet alleen.
Ik had je verteld dat het me spijt,
Maar jij zei, je bent m'n vertrouwen misschien wel voor altijd kwijt.
Tranen