Haar gewicht niet dragen kan
Paden voeren af van begaanbare wegen
Waar de horizon het zicht in mij laat zijn
Me laat laven door een gouden regen
Waar sterren stralen in een zilveren zonneschijn
Waar de paarse heide mij het nut laat wegen
Op een schaal die haar gewicht niet dragen kan
Waar de zee mij geboorten ziet beleven
Waar het voelen is het alles, in mij als man
Versterk mijn geest door zwakte te bekennen
Breng mijn zelfzucht naar mijn erfelijk bedoelen
Laat mij stilstaan bij mijn dagelijks rennen
Ga gewichten drukken op mijn zielsgevoelen
willem
sunset: | Zondag, februari 06, 2005 18:28 |
Prachtig dit willem. Liefs / sunset |
|
hiljaa: | Zondag, februari 06, 2005 17:51 |
paden in de paarse heide versterkt mijn geest! mooi!!!!!!!! mnufliefs--hiljaa-- |
|
***Zij***: | Zondag, februari 06, 2005 17:21 |
Wat ben je toch een geweldige dichter Willem....niet alleen dichter trouwens ;-) Kus! |
|
Fri..: | Zondag, februari 06, 2005 14:29 |
:) mooi mooi Liefs, Frida |
|
Lievelingetje45: | Zondag, februari 06, 2005 14:07 |
Weer zeer prachtig! liefs |
|
Lia : | Zondag, februari 06, 2005 13:07 |
hoeveel kilo wil je schat? mag het een onsje meer zijn? ;-) zonder gekheid.. mooi dicht van je.. knuffel, Lia |
|
psych: | Zondag, februari 06, 2005 12:34 |
mooi,,,gr,,,psych,,, | |
Rien de Heer: | Zondag, februari 06, 2005 12:18 |
Weer heel mooi geschreven. Knap gedaan. Groetjes, Rien. |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2005 | ||
Thema's: |