Vergankelijkheid
weet jij altijd wat je zegt of zeggen wil
als je ten dode bent opgeschreven,
je lijkt verheven boven hen die kil
het leven als eeuwig willen beleven
eindig zijn draagt kleinheid in zich mee
een woord dat vergankelijk is
moet niet worden neergeschreven
ik stotter en stamel nu mijn klanken
zinnen zonder zinnenbeeld
bezingen van beminnen laat ik maar
ik doe mijn ogen dicht voor morgen
vandaag sta ik voor de liefde klaar
als het dan toch anders is dan blijkt
dan heb ik nu geleefd
op de wijze die ikzelf wilde
niets of niemand of toch
het verleden
dat voor mij dit beeld invulde
©Erna