Mijn gedicht……
Toen ik je zag , met die mooie bruine ogen,
je keek me aan …, en wist wat die ogen me beloofden.
Je was zo mooi , je was veel maal mooier dan al die anderen ,
ik wou jou hebben , en wist voor jou hoef ik nooit te veranderen.
Je was zo lief , zo hartstochtelijk, en mooi tegelijk,
met jou in mijn buurt , voelde ik me een koningin te rijk.
Je gaf me alle liefde die een mens maar wensen kan,
met jou naast mij voelde ik me een rijk man.
We liepen samen door de bossen , en langs het strand,
en zachtjes streelde jij langs mijn hand.
Wat was jij toch mooi , lief , aanhankelijk , en gaf me alles wat ik wou ,
wat hield ik toch ziels veel van jou.
We hebben samen heel veel leuke dingen gedaan,
maar helaas heeft onze liefde niet lang bestaan.
Plots kwam de dag , dat jij mij verliet,
wat had ik die avond veel verdriet.
Iemand nam jou mee , omdat hij niet zonder jou kon,
maar konden wij weten , dat hij dat allemaal verzon.
Jij was weg , zomaar verdwenen,
ik kon jou mooie vacht nooit meer strelen.
Ja Keyrah , jij was een hele lieve hond ,
al maakte jij het wel eens erg bont.
Dan liep je weg , en ik achter je aan ,
ja , ik heb wel eens voor gek gestaan.
Maar ach , jij was nog jong , en had plezier in het leven ,
helaas kan ik die momenten met jou nooit meer beleven.
Een ding wil ik jou nog laten weten,
Lieve Keyrah , jou zal ik nooit meer vergeten !