Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
alleen en verlaten
ik fietste helemaal alleen door het duister
De wind gierde om me oren
Alles wat ik hoor is gefluister
En dat is alles wat ik niet wil horen
Alleen buiten
Helemaal alleen
Mijn gedachtes sluiten
Niemand om me heen
Ik voel me verlaten
Eenzaam en alleen
Niemand om tegen te praten
Iedereen verdween
Stemmen komen weer in me hoofd
De duisternis stroomt omhoog
De stemmen hebben me verdoofd
M’n mond wordt droog
Ik val van m’n fiets
Daar lig ik op de grond
Gevallen uit het niets
Dit is allemaal niet gezond…
Reacties op dit gedicht
kellieeee vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Lunara
:
Zondag, januari 09, 2005 12:59
Echt heel mooi gedicht
m@rcel
:
Maandag, januari 03, 2005 18:10
Heel mooi verwoord.
m@rcel
Over dit gedicht
Auteur:
kellieeee
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
03 januari 2005
Thema's:
[IK]
[Verdriet]
[Zelfmoord]