Ze konden nimmer rusten
De eeuwen gingen traag
De wereld trok voorbij
Terwijl woede in hun bleef
De dagen waren een
De weken duurden lang
De jaren leken eeuwen
Nu zijn ze eindelijk vrij
De eeuwen sloopten hun
Dreven woede tot de grens
Ontastbaar en onzichtbaar
Ging de tijd aan hen voorbij
Nu de woede liefde vond
De haat verdween voor rust
Zwijgen zielen eeuwig
Tot hun wedergeboorte komt
15-11-04
arie: | Dinsdag, november 16, 2004 17:31 |
eh... ja ;) het was idd iets in die trant ;) |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Dinsdag, november 16, 2004 08:34 |
stil...... | |
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 16 november 2004 | ||
Thema's: |