De ander ging langzaam dood
en ik stond in het gras
vanbinnen gillend
ieder's ander te wezen of zijn;
nu ben je toch verloren
Alle pijn, verdriet, ellende
het is allemaal verleden tijd
onvoltooid misschien, maar
ik heb nooit genoten
van je overduidelijke aanwezigheid
Toch, van alles wat gebeuren kon
heb ik dit nooit gehoopt
alles zou ik je vergeven!
maar terwijl je geestelijk stierf
verbrokkelde er een deeltje van mijn hart