***
Een start
Vluchten kan niet meer
Gevangen voor altijd
Gevoelens diep verborgen
Die raak ik niet meer kwijt
Om deuren te openen
Gaf ik jou een sleutel
Je mag hem bewaren
En als je een keer binnenkomt
Er een chaos ontwaart
Help mij dan de klus te klaren
Want verdomme vriend
Alleen kan ik het niet
Ik heb je hard nodig
Troost mij in mijn verdriet
Ik lijk misschien wel sterk
Maar kijk eens binnenin
Wil jij mij dan helpen
Met een start, een begin?
***
Ruud Geerdink: | Donderdag, oktober 07, 2004 23:03 |
heel erg mooi onder woorden gebracht. liefs ruud |
|
Tommie3993: | Donderdag, oktober 07, 2004 21:33 |
......tja, open deurtje, bij jou,...zegt zoveel.. | |
lommert: | Donderdag, oktober 07, 2004 20:51 |
Degeen die zegt dat hij of zij zooo sterk is...daar geloof ik niet in...je 'zwakte' weten maakt je mi. sterk..ik denk zo..ik dus xxliefs willem |
|
Luijkx: | Donderdag, oktober 07, 2004 20:18 |
Ik weet zeker dat er vrienden zijn die jou willen helpen, maar vergeet niet dat je zelf ook dingen moet doen! Liefs, |
|
Black Lord: | Donderdag, oktober 07, 2004 11:32 |
wacht niet tot het wordt gebracht als je het zelf doet geeft het meer kracht groetjes wim |
|
Miss Rolzoen: | Donderdag, oktober 07, 2004 10:22 |
Zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
sunset: | Donderdag, oktober 07, 2004 08:40 |
"Doen' moet je zelf; helpen ... altijd. Open, eerlijk neergezet. Liefs / sunset |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2004 | ||
Thema's: |