vermoeide ogen schieten schichtig
naar de oneindigheid in mij
ze bekijken gedachten
en maken ze vrij
vermoeide gedachten sprankelen schuchter
in dit uiterst felle ochtendlicht
van oude monitoren
en toont een lach
op mijn gezicht
denkend aan een chat
met een fantastische persoon
al is ze er zelf zeker niet van bewust
haar innerlijke schoonheid is buitengewoon
mijn geest krijgt nu geen rust
ze blijft hangen
in mijn ziel
nienk: | Woensdag, oktober 06, 2004 20:32 |
zo, beetje in de wolken? ;) mooi geschreven hoor liefs van mij |
|
Elizabethh: | Woensdag, oktober 06, 2004 12:58 |
Geef niets dichter, Het gaat toch om de inhoud van gedicht... Mooi gedicht, geef niet op.. liefs Elizabethh |
|
Winterklaas: | Woensdag, oktober 06, 2004 09:18 |
zeer jammer dat het links uitlijnen niet werkt.....de eerste alinea moet links uitgelijnd zijn natuurlijk, André |
|
sunset: | Woensdag, oktober 06, 2004 09:09 |
Prachtig deze. Liefs / sunset |
|
jij: | Woensdag, oktober 06, 2004 09:09 |
Mooi geschreven! :) KuSs |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Woensdag, oktober 06, 2004 09:05 |
uuuh voor wie is deze? knuffiej |
|
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 06 oktober 2004 | ||
Thema's: |