Hoe diep zal ik zinken
De weg loopt over in het meer
Paden splitsten zich keer op keer
Heuvels aan de horizon
Gaven mild hun eigen sfeer
Dalend volg ik het pad
Geniet hier van het leven
Weet niet hoever ik zinken kan
Zelfs niet voor even
De boom staat fier
Strak en stijf
Mega ruig
De takken wijd
Lover in de schemering
Bind het hart, een zuchtje wind
Maakt dat ik me weer hervind
Ik zonk
Maar dat was even
Arie 29-09-2004
Galadriëlle: | Zondag, oktober 24, 2004 10:09 |
Dat is... kracht... Wauw, geweldig omschreven.. Liefs, Suus |
|
Bieke: | Woensdag, september 29, 2004 09:12 |
Een prachtig dichtwerk van je. Liefs Bieke, |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Woensdag, september 29, 2004 08:47 |
heel mooi geschreven.!!! liefs en xxx |
|
sunset: | Woensdag, september 29, 2004 08:42 |
Wohw, een pareltje. Liefs / sunset |
|
*Lia *: | Woensdag, september 29, 2004 06:35 |
heel even gezonken.. gelukkig er weer bovenop.. liefs, Lia |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, september 29, 2004 06:13 |
Erg mooi gedicht, heel erg mooi zelfs... Liefs Annemieke |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2004 | ||
Thema's: |