Wie hielp mij lachend op de been
en maakte dat de pijn verdween
met een kus en een verhaal
en wie deed dat voor mijn allemaal?
mijn moeder.
Miranda klopman: | Donderdag, september 23, 2004 12:19 |
wat lief! | |
Nathan: | Donderdag, september 23, 2004 10:29 |
Een klein gedicht,met een hele mooie boodschap. En moeders zijn toch niet zo erg als wij altijd denken ;-) Liefs, Nathan |
|
sunset: | Donderdag, september 23, 2004 09:45 |
Gisteern, vandaag. Odes aan / voor 'moeder'. Fijn zo dat er niet gewacht wordt tot 'moederdag'. Lief, klein moedergedicht. Liefs / sunset |
|
Miss Rolzoen: | Donderdag, september 23, 2004 09:34 |
Schitterend! Geef haar vlug dit gedicht, zal ze terecht trots op zijn! Liefs |
|
Freaky Poet: | Donderdag, september 23, 2004 09:22 |
yep onderschat nooit een moeder |
|
Auteur: gardingangel | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2004 | ||
Thema's: |