Je hoofd huilt mijn tranen
Terwijl je hart vertwijfeld lacht
In gedachten begrijp je mijn verdriet
Terwijl je gevoel slechts blijdschap verwacht
Je denkt te weten wie ik ben
Maar eigenlijk heb je geen idee
Met de liefde die je wanhopig mijn hart in smijt
Neem je het laatste stil vertrouwen weer mee
Je blijft vragen hoe het gaat
Maar kunt de leugens niet doorzien
Het zacht gefluister van een verdrinkend kind
Wat binnenkort sterft, misschien..
Je slaat je armen op me heen
Leugenachtig op zoek naar de bloederige strepen
En eindelijk besef ik wie jij bent
In jou is het onbegrip begrepen
Juudtt: | Dinsdag, november 14, 2006 16:30 |
Prachtig :| |
|
Teared Out: | Woensdag, december 22, 2004 18:29 |
Wauw.. :$ | |
Wicked Soul: | Zaterdag, oktober 09, 2004 20:52 |
-slik- Heel verdrietig, pijnlijk, vol emoties... Ik ben eigenlijk heel stil nu. :$ Weet niet goed wat hierop te zeggen. Tis prachtig geschreven wel... Knuffel, -Lien.- |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2004 | ||
Thema's: |