Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Gebroken vleugels
stil gewandel
naar de top
daar reeds vanboven,
stromen tranen
zachtjes neer,
het water dringt in poriën
ik omarm me,
in wanhoop alweer
gestaag klim ik
over harten heen,
bekommer me om niemand,
voel me heel alleen
en als de top
dan is bereikt,
voel ik m’n gebroken vleugels,
de eenzaamheid
die in mijn veren zitten blijkt.
Reacties op dit gedicht
Elientjen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
black_sunrise
:
Dinsdag, september 14, 2004 18:20
mooj! liefs, sunrise'je **everybody and everything can be broken...**
Over dit gedicht
Auteur:
Elientjen
Gecontroleerd door:
artemis
Gepubliceerd op:
14 september 2004
Thema's:
[Leven]