''Dag lieve papa''
Je schreeuwt me toe, geloof ik
Maar ik hoor je stem niet meer
Zie alleen je hoog opgeheven hand
Klaar om toe te slaan
Bij elke beweging, ongeveer
Strak gefixeerd op elke vinger, mis ik
Het snelle trappen van je voet
Die mij de kamer doorsmijt, opnieuw
Ik kijk angstig rond, licht versuft
Maar vergeet nooit wat jij hier doet
Je stapt alweer op me af, met
In je rechterhand -denk ik- een oude zweep
Je blijft slaan, overal
Waar je maar raken kan
Mijn gekromde lichaam, een bloedende streep
Rillend wacht ik op de
Meestal ontbrekende genadeslag
Die nu dan toch komt, en
Mij een kans geeft
Dus fluister ik met een laatste siddering
De wereld eindelijk gedag
*Op de begrafenisrede stond*
*In kleine letters, onderaan geschreven*
''Dag lieve papa''
"Bedankt voor het leven dat je mij hebt gegeven"
gothicangel: | Donderdag, september 02, 2004 14:12 |
er zit heel erg veel emotie in dit gedicht, als ik het lees zie ik het voor me wat er gebeurd het is een heel triest gedicht, maar jij hebt het er zo mooi neer weten te zetten ik neem je in mijn armen, ik weet dat ik je pijn niet kan weg nemen maar ik zal proberen je te troosten liefs |
|
Wicked Soul: | Woensdag, september 01, 2004 19:29 |
Ik vind het een mooi gedicht ondanks de inhoud. Het spijt me, het is te pijnlijk voor me om meer te zeggen. Maar ik leef in stilte met je mee. Please take good care. Warm embrace, -Lien.- |
|
Butterfly: | Dinsdag, augustus 31, 2004 12:55 |
*slik* echt heel erg mooi gedaan.. ben zoals wel vaker weer doodstil van n gedicht van jou.. Liefs |
|
sunset: | Dinsdag, augustus 31, 2004 11:32 |
Erg, heel erg. Terwijl het meer moeite kost om bruut en liefdeloos te zijn, dan om liefde te geven. Een schrijnend 'mooi' gedicht. Liefs / sunset |
|
Luijkx: | Dinsdag, augustus 31, 2004 08:52 |
Ik kreeg kippenvel van dit gedicht! Echt heel erg mooi omschreven, weet verder niet wat ik moet zeggen. Liefs en knuffel, Laura |
|
Hermans Dirk: | Dinsdag, augustus 31, 2004 06:41 |
ik ben woordenloos er van zo aangrijpend veel sterkte | |
Raira: | Dinsdag, augustus 31, 2004 00:34 |
ik weet even geen woorden te vinden, dit is wel zo aangrijpend. kan alleen maar medeleven uitspreken en sterkte wensen liefs raira |
|
bent: | Dinsdag, augustus 31, 2004 00:31 |
Dat was dus cynisch... | |
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 31 augustus 2004 | ||
Thema's: |