de 5e dag is het vandaag
hoeveel dagen hou ik het nog vol is mijn vraag..
kijken naar mijn littekens
neeh dat zijn geen fijne kentekens
zovaak met dat mes in me hand gezeten
zonder dat ik er van begon te zweten
ik dacht niet na ik deed het gewoon
ik was ergens binnen in mijn persoon
of ik stond boven aan de trap
wachtend op de klap
dan lag ik weer beneden
en was ik weer voor eventjes tevreden
weer wat blauwe plekken erbij
dat was ik, dat hoorde bij mij
ook mijn aansteker liet ik niet in de steek
en jammer genoeg was het niet fake
nog steeds wil ik boven de trap staan en me laten vallen
met mijn hoofd op die lieve treden knallen
me mesje pakken en het bloed zien druipen
of mijzelf "gewoon eventjes" verzuipen
een vuurtje steken op mijn been
mijn hart, die is weer koud als steen
maar neeh.. ik zie in dat dat neit goed is
al is het iets wat ik nu al heel erg mis
ik moet stoppen.. stoppen moet ik NU
ik ben niet alleen meer, geen individu
hoe kon ik mijzelf zo verminken?
moet begint in mijn schoenen te zinken
na een paar pogingen om te stoppen
gaat me hart steeds harder kloppen
ik wil het niet maar ik doe het wel
gewoon even dat mesje.. even lekker snel
even weten dat ik er nog ben
even diegene zijn die ik goed ken
gewoon een sneetje hier of daar
en even hier een kleine brandblaar
niemand die het weet, wie komt er achter?
wanneer word ik voor mijzelf nou is iets zachter
ik weet het niet, ik wil het wel
maar ik zit gewoon met mijzelf in de knel