En parels worden stenen
Ik zie een blad dat valt,
al is het volop zomer
Traag als weerkaatst geluid
van woorden, gevangen in de wind
En in mijn hartetuin geen kruid
tegen het woekeren van leugens
waaronder ik (g)een waarheid vind
Droog staat de tranenstroom
En parels worden stenen
die zelfs de doden niet meer kennen
Het is dat ik nu wakend droom,
geen enkele traan wil wenen
Naakt komt mijn 'ik' tot rust,
laat ik mij door de stilte zelf verwennen.
**********
sunset 08-08-2004
**********
scorpio-nb: | Maandag, augustus 09, 2004 07:18 |
Hoop dat "de rust" ooit jou vreugdetranen zal brengen. Liefs scorpio | |
Raira: | Zondag, augustus 08, 2004 23:52 |
heel mooi, echt van begin tot eind ademloos gelezen liefs raira |
|
Maranwë: | Zondag, augustus 08, 2004 11:32 |
*Stilte* Dit is egt een heel mooi gedicht egt prachtig!! Liefs Maranwë |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
Thema's: |