Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Stoïcijn
Stoïcijn
Verdriet woont diep van binnen
Zonder beelden, geen geluid
Als je er over wilt beginnen
Kijk je me aan maar ik sta uit.
’t zou beter zijn te spreken.
Maar woorden sterven weg
Voordat ze kunnen kwetsen
En niet vertalen wat ik zeg
Mijn blik verdwaalt tussen je ogen
Ik hoor je stem steeds dichterbij
Langzaam begin ik te geloven
Je houdt echt van mij.
Stap voor stap haal je me binnen
Je huid is zacht; je warmte fijn.
Zonder beelden zonder zinnen
Kan een stoïcijn gelukkig zijn ?
Reacties op dit gedicht
valk vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Supermuis.
:
Dinsdag, juni 15, 2004 01:11
Tuurlijk kan ie dat...gewoon toegeven aan je gevoel...
knuffel... :)
Over dit gedicht
Auteur:
valk
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
15 juni 2004
Thema's:
[Verliefd]
[Verdriet]
[Geluk]