Waar de dichter zijn ogen sluit
Voor de wreedheid in de wereld
Werkt zijn ziel met trieste woorden
Waar het bloed van de doden door stroomt
Nimmer zal zijn kracht falen
Zijn woorden geven hem hoop
De passie in zijn eeuwig gebroken hart
Zal niet breken door een kogel
De dichter spreekt de talen
Die de mensheid nog ontkent
Verliest nimmer zijn goedheid
Zijn eeuwig denkende geest
Laat de dichter nu spreken
Laat zijn woorden doordringen
Deze wereld is aan het sterven
Enkel de dichter overleefd
07-06-04
jessica-genders: | Zondag, mei 14, 2006 03:18 |
heel mooi :) | |
Boudaatje: | Maandag, juni 07, 2004 20:47 |
wauw super gedicht!!! knuf |
|
arie: | Maandag, juni 07, 2004 11:06 |
en zo dichtte hij voort ;) Mooi en vol gevoel Liefs |
|
Sheena: | Maandag, juni 07, 2004 10:03 |
gedichten over dichters, moeten ze een aparte categorie voor maken eigenlijk, ik vind ze meestal bijzonder, en zou ze graag op een rij, gemakkelijk opzoekbaar zien. m.a.w aangenaam leesvoer dus. Sheen |
|
Galadriëlle: | Maandag, juni 07, 2004 07:26 |
Spreek maar.. Liefs, Suus |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2004 | ||
Thema's: |