ik zie hoe droef je ogen staren
het leven is eruit verdwenen
maar neem mijn hand dan toch eens aan
ik kan je zoveel geven
ik voel de trillingen aan je benen
je zoekt een weg en meer
je ligt versuft in je bed
zoals vroeger,die ene keer
je hart gebroken door een man
ik kan hem nu wel grijpen
de liefde is je ziel ontgaan
je ligt daar nu te lijden
je wacht op woorden die je troosten
dus hier wat steunende woorden
mijn hartje huilt mee met jou
ik hoop dat je ze hoorde...
joelleke