Stel me een vraag..
en ikzelf weet het antwoord niet,
eeuwig gezaag..
en mijn antwoord verdien jij niet,Laat me met rust..
als ík zeg, wat ík niet kan,
en wanneer je me kust..
snap ik er zelfs niets meer van,Zou je me mogen...
zelfs als je me, nóg niet kent,
ik niets heb gelogen...
maar jij´t gevoel toch ontkent,Zou je verklappen..
wat jij op je kerfstok hebt,
de troostprijs vertrappen...
maar toch alle wonden dept,Laat je me denken..
hoe jij eeuwig vriendschap schrijft,
en wat ik kan schenken..
als jij nou maar bij me blijft,Dan zal ik je zeggen...
dat jij mijn vraag nú ontkent,
en zonder verleggen...
mijn hart echter snel uitrent,Toch zal ik je kussen..
als of jij, de mijne bent..
een brand niet te blussen..
terwijl jij ook vrijheid kent..Dan toch zal ik zoeken..
naar woorden hier ver vandaan,
je lichaam bezoeken..
als jij mij slechts kan verslaan,Met woorden, met daden..
als jij mij toch écht niet snapt,
getreurd en verraden..
en mij uit je leven schrapt,Dan nog zal ik geven..
wat ik dan nog overhoud,
en langzaam herleven..
opdat jij,.. nog van me houd...
Ninandra: | Donderdag, april 22, 2004 17:42 |
Jaa jij jaa! Mijn reactieonie ken je alll! Maareh, ff n zoennie, van wij/jij/mij? IK? ;) |
|
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2004 | ||
Thema's: |