Gedicht van de Dood
Dood…..
Je was nog niet zo groot
Je leven moest nog beginnen
Je moest alles nog bezinnen
Je was niet bang
Je ging gewoon je gang
Alles ging goed
Je lachte zo lief met die snoet
Door die vreselijke ziekte ben je heengegaan
Maar tussen ons zul je altijd blijven bestaan
Nu, nu ben je er niet meer
En dat doet zo zeer
God speelde even voor bengel
Hij heeft nu de mooiste Engel
Veel langer had je nog moeten groeien
En met de paarden moeten stoeien
Maar dat kan nu niet meer
Of zie je ze daarboven weer??
Ver, ver vandaan van waar ik nu sta
Rijd je op de wolken op Nikita
Je hebt plezier
Plezier voor vier
Of nee, minstens voor zeven
Want daarboven kun je op een paardenrug zweven
Je hebt nu geen pijn
Je hebt het daar fijn
Ik zal je missen
Waar je nu bent moet en zal ik uitvissen
Ik wil je weer zien, ik wil je weer horen
Maar toch wil ik je daarboven niet storen
Dag meissie
Ik zal je nooit vergeten!
van sannie