in de zon van de lente
in het stilste uur
was ik buiten met
merels die fluiten
scholektsters
schreeuwen hun
winnende lach
en ik wacht
wacht op je
antwoord
dat niet anders
kan zijn dan een
omzien in pijn
een zwaai
waarin ik verdwijn
we warmden
elkaar in de zon
van de lente
geloofden in zomer
versnoepten de
centen uit een
beurs vol met liefde
ik moet gaan
kijk me niet aan
in het verlies
van vandaag
kiemt nog gevoel
blijft de herinnering
van jou als geliefde
wil melker
28/03/2004
westland: | Maandag, maart 29, 2004 10:40 |
heel mooi neer gezet ,met heel veel gevoel.echt prachtig gedaan.ma westland. | |
Evenstar21: | Zondag, maart 28, 2004 18:44 |
een plaatje..prachtig maar triest...maar prachtig:) kusssssssss |
|
xavion: | Zondag, maart 28, 2004 18:27 |
Prachtig gedicht vol verlangen naar warmte... Is het scholektsters of scholeksters? Lieve groet, XaVioN |
|
H. Veenstra: | Zondag, maart 28, 2004 16:21 |
Wederom een wer super mooi en goed geschreven gedicht. Liefs, |
|
lommert: | Zondag, maart 28, 2004 13:41 |
we warmden elkaar in de zon toen alles nog 'anders'was...en dan de herinnering...een juweeltje en strak gedicht willemmien |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2004 | ||
Thema's: |