Weten zonder woorden,
en voelen zonder te zien.
onvoorspelbaar maar volledig,
en altijd aanwezig bovendien.
Gedachten die elkaar tegenkomen,
omdat je jezelf in iemand herkent.
Tranen die zomaar stromen,
omdat je daar zo in verwarring van bent.
Muziek kunnen vertalen,
omdat het je ziel raakt.
Zo intens en zo bijzonder,
dat het woorden overbodig maakt.
Kleuren kunnen herkennen,
die een gemis omschrijven.
Geuren bijna kunnen aanraken,
die je doen verlangen altijd gelukkig te blijven.
Luisteren naar een stem,
gesproken in onnoemlijk veel verdriet.
Je hart voelen verstenen,
omdat je geen oplossing ziet.
Als een onzichtbaar draadje met iemand verbonden,
in vertrouwen en in eindeloze tijd.
In machteloosheid zo onverenigbaar,
omdat het soms lijkt niet een werkelijkheid.
Diep in je hart kijken en schrikken misschien,
omdat veel nooit is gezien.
Teveel eigen belangen voor laten gaan,
zodat door ongeduld iemand alleen blijft staan.
Onzekerheid voelen door bijna een kleinigheid,
maar veroorzaakt wel een gevoel van spijt.
Om je heen eenmuur van verdriet,
want niemand die de ingang en uitgang meer ziet.
Een verbazing een blik een teder gebaar,
een beweging gevormd zo delicaat.
Een herinnering in een bijzonder moment,
heeft iets onuitwisbaar gemaakt.
En soms ook echt niet kunnen horen en kunnen zien,
omdat je dromen je beschermen misschien.
diep in je hart het weten en kunnen,
vertrouwen in je eigen gevoel...... Altijd !