Tussen hemel en aarde
is een brug ontstaan
de mens die probeert
tussen beide te leven
al lijkt de ruimte
tussen hemel en aarde leeg
toch is de ruimte
onuitputtelijk
Darkdevils-night: | Zaterdag, maart 13, 2004 22:43 |
prachtig.. echt wat een diepe kern er hier in dit dichtje schuilt, niet zomaar wat woorden nee woorden met gevoel, met een doel en met een prachtig ritme geschreven.. KLasse echt heel mooi. Liefs en knuffel Cora |
|
PeterdB: | Zaterdag, maart 13, 2004 21:59 |
Ja, mooi! | |
lieverdje: | Zaterdag, maart 13, 2004 17:07 |
hij lijkt leeg, maar ondertussen...tjaah wie weet wat er allemaal speelt he... dit gedicht is echt prachtig om over na te denken:o) er zullen altijd dingen zijn die de mens niet snappen liefs |
|
Quo Vadis?: | Zaterdag, maart 13, 2004 16:43 |
[.... tussen beide te leven ....] Filosofie is logica zegt men. Al ik dit gedicht logisch lees, zou ik schrijven 'Tussen hemel en aarde is een brug ontstaan die de mens probeert te belopen tussentijds al lijkt de de ruimte tussen hemel en aarde leeg toch is de ruimte onuitputtelijk De ruimte groeit relatief, gezien vanuit de aarde, en slaat een brug naar het onuitputtelijke. Logica in beweging. *knipoog* ;o)x |
|
Roger Bamps: | Zaterdag, maart 13, 2004 16:31 |
Dit is werkelijk een gedicht naar mijn hart. Zo knap verwoord en filosofie in zijn puurste vorm. Voor mij in één woord ... Prachtig !! Liefs, Roger. |
|
lommert: | Zaterdag, maart 13, 2004 16:30 |
wat een overdenkend en toch wel moeilijk gedicht…kan er net met mijn tenen bij..voel meer dan ik kan zeggen…( probeer het toch) de mens strekt zich uit naar het onbereikbare en ‘moet’ook nog samenleven op aarde.. die ruimte ken ik niet, maar kijk naar boven…..wat verwacht ik…(??) xxx je willemmien |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2004 | ||
Thema's: |