Het laatste wat ik nog voor je doen kon
Dat was het laatste wat ik je in het
ziekenhuis nog geven kon
handen vol met bloemen en liefde
maar het belangrijkste was
die 100 procent steun en een lief woord
Iedere dag zag ik dat je steeds meer
van ons weg dreef
en dat je met je gedachten
op 'n andere plek bleef
Ik weet niet eens of dat je me
de laatste dag nog wel hoorde
altijd heeft je hartje geklopt voor ons
en ook voor zo velen
Die altijd bij je waren en naar je toe kwamen
tot de laatste jaren en dagen
maar ook de laatste uren die kwamen we nog samen
omdat we de vreugde en het verdriet samen konden delen
Ik moest erg huilen
en hield mijn tranen
ook niet in bedwang
Het vervolg komt nog
10-3-2004
westland: | Vrijdag, maart 12, 2004 18:19 |
nou zusje ik kan je verzekeren dat hij het meest niet wist dat wij er waren,het waren meer gesprekken in het duister of tegen elkaar.hij kon je wel eensaan kijken met die blik van help me,want dit einde heeft hij nooit gewild.had hem ook bijna geholpen maar ja in een ziekenhuis kan dat niet.heb wel eens het gevoel trek de stekker er uit,heb je ook wel eens geprobeert het uit te leggen de fuctie van de aperatuur.tooch mooi geschreven je zuster. | |
Oorlam: | Donderdag, maart 11, 2004 10:39 |
..sterkte! aai, |
|
de nifter: | Donderdag, maart 11, 2004 08:42 |
die tranen hoef je toch ook niet in bedwang te houden? niks mis mee | |
erje: | Donderdag, maart 11, 2004 00:01 |
Als je uit zo`n warme familie komt en je staat zo dicht bij elkaar in het leven is het afscheid vaak erg triest, maar door die familieband zul je elkaar opvangen en troostenen laat die tranen gewoon vloeien dat hoort gewoon bij de verwerking ik wens je veel sterkte in deze moeilijke gagen, geroetjes erje |
|
*Cheseri*: | Woensdag, maart 10, 2004 22:52 |
herkenbaar... mooi neer gezet *veegt traantjes weg* zo vol van gevoel en gewoon zo herkenbaar! sterkteXX liefs! knuff pricilla |
|
MayadeBij: | Woensdag, maart 10, 2004 21:46 |
.... Kus! | |