Twijffels dwalen door m'n hoofd
Ik weet het allemaal niet meer
Waarom heb je me van die zekerheid beroofd?
Ik leg alles maar naast me neer
Ik ben gewoon zo paranoide
Voor jou ben ik namelijk niet de enige
Je ogen waren het die je verriedde
Ik kan niet anders dan mezelf pijnigen
Maar dat mag weer niet
Ik heb het beloofd niet te doen
Terwijl ik verga van de verdriet
wacht ik tevergeefs op een zoen
Ik mag de pijn niet wegsnijden
Weg uit m'n gedachten
Om daardoor mezelf te kunnen bevrijden
En het mes weggooien die de wonden aanbrachten
Dat zou me niet lukken
Ik ben er gehecht aan geraakt
Dus snij ik mezelf maar aan stukken
De krassen die ik heb gemaakt
Willen niet weggaan
Ze blijven aan m'n arm kleven
Het duurt niet lang voordat het met mij is gedaan
Ik heb gewoon niks meer te geven
onzeker persoon: | Maandag, maart 15, 2004 07:00 |
Hey liefje, heel mooi gedicht. Weet dat ik er altijd voor je ben ok, kusjessss. hou van je | |
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 10 maart 2004 | ||
Thema's: |