niemand kent de gedachtens die bij me lopen...
niemand weet hoe ik me eigelijk voel...
niemand ziet de pijn, die ik elke dag beleef...
en dan beweren ze dat ze me kennen...
als ze me vragen hoe het gaat zeg ik oke...
een smile op me gezicht, maar van binnen de tranen...
niemand die weet, wat er door me heen spookt...
niemand die weet, hoe ik me eigelijk voel...
een grote bek, van hier tot tokio krijg ik dan...
van iemand die denkt dat ze alles van me weet...
dan denk ik van binnen, kijk me eens goed aan...
dan zie je dat ik eigelijk maar een vreemde voor je ben...
waarom zou ik ze vertellen wat ik voel of denk...
ze zullen me toch niet begrijpen, of weten wat ik bedoel...
waarom al die moeite, mensen laten je toch vallen
elke keer, laten ze je weer in de steek, dus waarom zou ik?
me hond... me enige echte vriend, die alles weet en voelt...
die me nooit in de steek zal laten, onvoorwaardelijke liefde...
maar voor de rest, is er niemand die me werkelijk kent...
of weet wat er allemaal door me heen gaat... niemand...
Riianne: | Dinsdag, november 29, 2005 18:13 |
heey, super mooi gedicht Orr..=) en bedankt voor je reactie op mijn gedicht xx Rianne | |
Mees: | Woensdag, januari 12, 2005 18:51 |
Erg herkenbaar! Sterkte ermee.. |
|
Sam de Bruin: | Donderdag, maart 11, 2004 00:10 |
Een hond is inderdaad het geweldigste wat een mens kan overkomen...TROUW TOT IN DEN DOOD....maar weet je...andere hondenliefhebbers denken ook zo...succes met je "zoektocht"naar de juiste..ps..niet echt zoeken hoor...komt uiteindelijk naar je toe..! | |
SimSalaBim: | Woensdag, maart 10, 2004 16:59 |
Be who you are and say what you feel, because those who mind dont matter and those who matter dont mind ;) |
|
Auteur: Nance | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 maart 2004 | ||
Thema's: |