U i t k i j k e n
teruggeworpen in mijn kinderlijke angsten
tuur ik over de zee van aangespoelde emoties
probeer reikhalzend in verte de horizon te raken
zie het drijfhout drijven in de schuimende koppen
gebroken zielen als draaikolken in ’n hebberige zee
van eens gezonken schip is geen nieuwe vloot te maken
laat de bloem vallen als symbolisch gebaar naar vergane glorie
bedek het blad nog voor het dalen met mijn zachte intense kussen
kijk het drijvende gevoel na wat ik hiermee achterlaat tuur op tenen hoog
zover als ogen kunnen raken er druppels op de wangen zullen verschijnen
zo ervaar ik de zilte wind door haren en staar bij de eerste zonnestraal naar
het voorzichtig voor mij weergegeven haast doorzichtig ontastbaar; ‘n regenboog
***engeltjuh***: | Woensdag, januari 28, 2004 18:23 |
mooi geschreven liefs gerjan |
|
Oorlam: | Woensdag, januari 28, 2004 17:03 |
mooi! | |
Auteur: aquaangel | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2004 | ||
Thema's: |