Zoekend naar de liefde die hij me niet kon geven
Accepteerde ik de slaag
Vroeg er zelfs bijna om
Het hoorde bij mijn leven
Heel raar, maar het voelde veilig
Kreeg de aandacht die ik vroeg
Niet helemaal maar toch
Ik was ook helemaal niet angstig
Beheerst en gevoelloos ving ik de klappen op
Verstand op nul gezet
De pijngrens verlaagd naar niets
Klap na klap, schop na schop
Zo hield mij pa van mij
En ik van hem
Kende hem niet anders
Ik luisterde niet naar wat hij zei
De woorden die pa me toeriep
Klonken heel ver weg
“Lompert”, maar heel zacht
Was net alsof ik sliep
Ik wist niet beter toen
Voelde als normaal
Altijd zo geweest
Nu ben ik stuk, door zijn toedoen…
…. en voel me nog een lompert
yatsie: | Donderdag, januari 22, 2004 00:18 |
Laat je niet kapotmaken door wat er in het verleden is gebeurd! Sterke. |
|
Auteur: -- Calimero -- | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 21 januari 2004 | ||
Thema's: |