Wat als woorden hun eigen vakbond zouden oprichten
In verdediging van hun rechtspositie
Van hen die ze behandelden als een uitgeleende viool?
***
Betekenissen wil ik nieuwe namen geven,
Door tijd vervaagde woorden vervangen,
Vervaagd door dubbelzinnigheid en
De incomplete betekenis die ze voorstellen
Stilte zal een woord zonder geluid zijn
Maar volgeladen met echtheid en plechtigheid
Die ieder doet zwijgen om haar te beluisteren
Spijt zal niet bestaan als foneem
Wegens het ontbreken van de ware betekenis
Door het gemak van wie het zegt zonder dit te menen
Geven zal alleen betekenis hebben
Wanneer echt alles wordt gegeven
Het hart leegt zich, de ziel straalt
Het vlees is slechts maar tijdelijk
Wanneer het hoog tijd is om van elkaar te houden
Liefde zal een onuitspreekbaar sentiment moeten zijn
Om niet in vormen te bederven
en persoonlijke betekenissen er aan te binden
Die we met gebrek aan inzicht
Dopen in vulgaire expressie
Dood zal een andere immateriële term zijn
Die wij nooit meer zullen uitslaan
In ruil voor het vieren van het eeuwig levensgezang
Tijd wordt dan dimensie nummer vier
Een woord, afgelezen in een grafiek van momenten,
Dat bereikt het zíjn wanneer het al niet meer is:
De morgen noemen ze hoop
Vandaag realiteit en
Gisteren maar een trieste herinnering
Poëzie is geen woord of ketting van klanken
Poëzie is alleen een beeld gebouwd met nieuwe betekenissen
- Pure essentie -
Dat zintuigen vervult en
Het voorstellingsvermogen op hol laat slaan
Art Néss Proaño Gábor
Auteur: Art | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 03 januari 2004 | ||
Thema's: |