Een kind wordt geboren
Het leven nog voor zich
Alle kansen liggen open
Tot er iemand ingrijpt
De normale ontwikkeling wordt gestopt
Vanwege iemands egoïsme
Zijn behoeftes gaan voor
Dat van het kind genegeerd
Het lichaam wordt gebruikt
De geest gepoogd te breken
Wat veiligheid is, dat weet ze niet
Zij kent alleen maar angst
Vereenzaamd en verlaten
Alleen in deze wereld
Wordt ze met geweld
tot zwijgen gedwongen
11 jaar jong
Met een geest heel oud
Wil ze deze wereld verlaten
Maar wordt op tijd gevonden
Struikelen gaat ze verder
De misbruik is gestopt
Maar het geweld gaat verder
En niemand grijpt in.
Ze vlucht telkens weg
Maar elke keer gevonden
Elke keer weer teruggebracht
Naar dat leven dat geen leven is.
Dan komt daar de dag
Dat ze weg weet te blijven
En bij een ander beland
Gebruikt wordt voor diens egoïsme
In de jaren die volgen
Is het enige wat ze kent
Geweld en misbruik
En ze wil gewoon niet leven
Om zich heen een muur
Niet te doorbreken
Geen mens die het nog raakt
Ze kan zich niet meer geven
Het lichaam kan worden genomen
Met geweld bedwongen
Maar de ziel zit verborgen
Achter die hoog opgebouwde muur.
Die ziel die wil vluchten
Het lichaam achterlaten
Maar altijd is er wel iemand
Die haar in de gaten houdt
Dan komt er een dag
Dat ze zich realiseert
Mijn leven is van mij!
En ze neemt de controle over
Op elk potje past een dekseltje
Maar niet op die van haar
Alleen moet ze verder
Maar alleen is ze wel vrij
Niet geleerd maar toch ontdekt
Niet geliefd maar toch liefhebbend
Niet gevraagd maar toch niet nemend