Voor even bij me
Een tijdje terug zag ik haar voor het eerst
Sindsdien is zij diegene die me beheerst
Zou ik haar ooit eens echt bij me hebben?
Ik durf er niet voor te wedden...
Zonder haar klinkt mijn muziek zo kil
Alles gaat wat langzamer, de tijd staat precies even stil
Telkens weer flitst ze door mijn gedachten
Machteloos, niet-wetend wat te verwachten...
In mijn dromen voel ik me haast een zondaar
Bemin ik haar als een echte minnaar
Ik kan haar haast niet missen
En ben zo moe, moe van al dat gissen...
1 enkele kus...meer heb ik niet nodig
Woorden zijn toch zo vaak overbodig
Zo zou ik haar voor even bij me willen hebben
Ook al zal ze nadien misschien zachtjes weer terug wegebben...