M@ri@: | Maandag, november 10, 2003 02:35 |
met stil respect gelezen schitterbaar omschreven warme groet *boselfje* |
|
dikkertjedap: | Maandag, november 10, 2003 00:11 |
niemand is naamloos, hooguit ongehoord: Ongehoord Wij waren twee oren aan hetzelfde hoofd het ene hoorde en het andere geloofde maar als U nu naar me toekomt lig ik op mijn zij: want als ik bedel hebt U hoofdpijn of ik gewoon pech. God, werd U langzaam een beetje doof? Mijn lippen bewogen ‘s avonds op mijn kussen met gesloten ogen had ik tussen mijn oren het ongehoorde sein. Was U vanda |
|
jackie53: | Zondag, november 09, 2003 16:08 |
Onze schepper doet ons dit gelukkig niet aan,helaas zijn de mensen om je heen die de pijn veroorzaken. We kunnen inderdaad altijd tot God bidden.Wat een indringend gedicht!! Jackie53 |
|
Jannie Hoogendam: | Zondag, november 09, 2003 10:28 |
Wat heb je dit mooi gezegd en,ja, mensen twijfelen vaak of ze wel worden gezien, maar als nood het hoogst is, is de redding nabij... een waarheid als een klok kuzzzz xxx Jannie |
|
Auteur: H.J. | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2003 | ||
Thema's: |