Voor mijn Daan
Je was zo mooi, veel te mooi om te leven,
want de engelen wilde je niet aan mij geven.
Ik heb je 12 dagen gezien, maar meer ook niet,
jou niet verzorgen doet me veel verdriet.
Je bent mijn zoon, mijn tijger, mijn engel,
maar waarom ben je niet mijn bengel.
Waarom kan ik je lach nooit meer horen,
je bent toch in deze wereld geboren.
Te vroeg, maar dat mag tegenwoordig niet baten,
Toch ondanks je strijdlust, lieve zoon, heb je mij verlaten.
Zo'n kwetsbaar manneke en sterk tegenlijk,
ik voelde met jou zo rijk.
Maar helaas je was ziek en kon het niet aan,
verscheurd door verdriet moest ik je laten gaan.
En al was je maar voor even in mijn leven,
je hebt mij veel liefde gegeven.
Ondanks al het gemis en pijn,
zal je altijd bij mij in mijn hart zijn.
Liefs je Mama