laat me je meenemen,
naar een plaats,
waar de tijd stilstaat,
en voor weinigen een toekomst is.
Waar negen als oud wordt beschouwd,
waar mensen sterven, van honger, en koude,
waar ziekte en de dood heerst,
in plaats van een leider die van zijn land houdt.
Stuur maar nonnen, en missionarissen,
ook al kan het man dat missen.
Het geloof is slecht een opium,
als deken over de pijn.
Met deken, vergaat de hoop,
met het geloof, nemen ze een loop,
hun God zal het wel fixen,
dus moeten ze slecht wachten,
op hoop en daad,
beantwoord door de dood.